Publiek Park 2023
Guy Woueté
![]()
Guy Woueté
Words of Diversity, 2023
EN
Words of Diversity, 2023
Guy Woueté’s work Words of Diversity can be found in various locations within Harmonie Park, Koning Albert Park and the Garden of the Provinciehuis. Alluding to protest signs, these performative sculptures are made of four banners. Three of these banners are linked to two grocery shopping carts. The work contains phrases linking to various societal issues. One of the carts contains empty cans, while the other holds (take-away) protest banners. Wouéte employs elements of daily life to examine the lasting effects of systemic injustice, utilising the visual vocabulary of social justice movements and the capitalization of protest demonstrations. His work prompts reflection on park accessibility, economic paradigms, and future possibilities. A performance by the artist takes place on the opening day of Publiek Park, and the work will be activated on Saturdays, September 16 & 23, between 16:00 and 18:00.
Guy Woueté (1980, CM/BE) is an artist living and working in Antwerp, Douala, and Penja. Guy Woueté's artistic practice spans across various media, including drawing, sculpture, installations, video, performance, and publications. In his artistic practice, Guy Woueté engages in questioning the role that Western superpowers have played in shaping the political developments within the African continent, shedding light on the enduring and harmful outcomes of these interventions. The artist delves into subjects such as colonialism, racism, capitalism, migration, and symbols of domination, examining their implications in everyday life. Crossing into the realms of social criticism and activism, Guy Woueté's artistic work employs and questions various forms of protest.
Words of Diversity, 2023
Guy Woueté’s work Words of Diversity can be found in various locations within Harmonie Park, Koning Albert Park and the Garden of the Provinciehuis. Alluding to protest signs, these performative sculptures are made of four banners. Three of these banners are linked to two grocery shopping carts. The work contains phrases linking to various societal issues. One of the carts contains empty cans, while the other holds (take-away) protest banners. Wouéte employs elements of daily life to examine the lasting effects of systemic injustice, utilising the visual vocabulary of social justice movements and the capitalization of protest demonstrations. His work prompts reflection on park accessibility, economic paradigms, and future possibilities. A performance by the artist takes place on the opening day of Publiek Park, and the work will be activated on Saturdays, September 16 & 23, between 16:00 and 18:00.
Guy Woueté (1980, CM/BE) is an artist living and working in Antwerp, Douala, and Penja. Guy Woueté's artistic practice spans across various media, including drawing, sculpture, installations, video, performance, and publications. In his artistic practice, Guy Woueté engages in questioning the role that Western superpowers have played in shaping the political developments within the African continent, shedding light on the enduring and harmful outcomes of these interventions. The artist delves into subjects such as colonialism, racism, capitalism, migration, and symbols of domination, examining their implications in everyday life. Crossing into the realms of social criticism and activism, Guy Woueté's artistic work employs and questions various forms of protest.
NL
Words of Diversity, 2023
Het werk Words of Diversity van Guy Woueté is te vinden op verschillende locaties in het Harmonie Park, Koning Albert Park en de Tuin van het Provinciehuis. Deze performatieve sculpturen, die doen denken aan protestborden, bestaan uit vier plakaten. Drie van deze spandoeken zijn gekoppeld aan twee boodschappen-wagentjes. Het werk bevat zinnen die verwijzen naar verschillende maatschappelijke kwesties. Een van de karretjes bevat lege blikjes, terwijl de andere (meeneem) protestbanners bevat. Wouéte gebruikt elementen uit het dagelijks leven om de blijvende effecten van systemische onrechtvaardigheid te onderzoeken, gebruikmakend van het visuele vocabulaire van sociale rechtvaardigheidsbewegingen en de kapitalisering van protestdemonstraties. Zijn werk zet aan tot reflecties over de toegankelijkheid van parken, economische paradigma's en toekomstige perspectieven. Een performance van de kunstenaar vindt plaats op de openingsdag van Publiek Park, en het werk zal worden geactiveerd op zaterdagen 16 en 23 september tussen 16:00 en 18:00 uur.
Guy Woueté (1980, CM/BE) is een kunstenaar uit Kameroen, wonend en werkend in Antwerpen, Douala en Penja. De artistieke praktijk van Woueté omvat verschillende media, waaronder tekenen, beeldhouwkunst, installaties, video, performance en publicaties. In zijn werk stelt hij de rol in vraag die westerse supermachten hebben gespeeld bij het vormgeven van de politieke ontwikkelingen op het Afrikaanse continent, waarbij hij licht werpt op de blijvende en schadelijke gevolgen van deze interventies. De kunstenaar verdiept zich in onderwerpen als kolonialisme, racisme, kapitalisme, migratie en symbolen van overheersing, en onderzoekt de implicaties ervan in het dagelijks leven. Guy Woueté begeeft zich op het terrein van de sociale kritiek en het activisme en gebruikt en bevraagt verschillende vormen van protest.
Words of Diversity, 2023
Het werk Words of Diversity van Guy Woueté is te vinden op verschillende locaties in het Harmonie Park, Koning Albert Park en de Tuin van het Provinciehuis. Deze performatieve sculpturen, die doen denken aan protestborden, bestaan uit vier plakaten. Drie van deze spandoeken zijn gekoppeld aan twee boodschappen-wagentjes. Het werk bevat zinnen die verwijzen naar verschillende maatschappelijke kwesties. Een van de karretjes bevat lege blikjes, terwijl de andere (meeneem) protestbanners bevat. Wouéte gebruikt elementen uit het dagelijks leven om de blijvende effecten van systemische onrechtvaardigheid te onderzoeken, gebruikmakend van het visuele vocabulaire van sociale rechtvaardigheidsbewegingen en de kapitalisering van protestdemonstraties. Zijn werk zet aan tot reflecties over de toegankelijkheid van parken, economische paradigma's en toekomstige perspectieven. Een performance van de kunstenaar vindt plaats op de openingsdag van Publiek Park, en het werk zal worden geactiveerd op zaterdagen 16 en 23 september tussen 16:00 en 18:00 uur.
Guy Woueté (1980, CM/BE) is een kunstenaar uit Kameroen, wonend en werkend in Antwerpen, Douala en Penja. De artistieke praktijk van Woueté omvat verschillende media, waaronder tekenen, beeldhouwkunst, installaties, video, performance en publicaties. In zijn werk stelt hij de rol in vraag die westerse supermachten hebben gespeeld bij het vormgeven van de politieke ontwikkelingen op het Afrikaanse continent, waarbij hij licht werpt op de blijvende en schadelijke gevolgen van deze interventies. De kunstenaar verdiept zich in onderwerpen als kolonialisme, racisme, kapitalisme, migratie en symbolen van overheersing, en onderzoekt de implicaties ervan in het dagelijks leven. Guy Woueté begeeft zich op het terrein van de sociale kritiek en het activisme en gebruikt en bevraagt verschillende vormen van protest.
Photos by Michiel De Cleene
Publiek Park 2023
Pei-Hsuan Wang
Paradise, 2023
![]()
Pei-Hsuan Wang
Paradise, 2023
Five Figs, 2023
EN
Paradise, 2023
The work Paradise borrows words from Octavia Butler’s Parable Series. For Pei-Hsuan Wang, the significance of Butler’s writing is linked with her migration journey leading to Belgium, particularly resonating with her concepts of continuation, resilience, adaptability, and shape-shifting. The artist reflects on her connection to her family's history, as well as to the future, encapsulated in the image of a child – a shared symbol of both past and future projections. The verse of Octavia Butler is inscribed in front of the District Hall by using a pressure cleaner, a method adopted from Taiwanese street protestors, unveiling words by erasing layers of dirt from the pavement, symbolically traversing through the layers of time.
Five Figs, 2023
Pei-Hsuan Wang’s work Five Figs is placed on the fencing of the football field in Harmonie Park. The banner depicts the artist's mother’s drawing of five figs which she grew in her garden. It is made on the reverse side of a music sheet, creating a watermark-like effect that subtly permeates the image. The drawing is accompanied by a proverb written in Chinese: “Even under harsh conditions, with genuine care, patience, and persistence, one's efforts can come to fruition.”
Pei-Hsuan Wang’s (1987, TW/BE) practice is rooted in ways of engaging with her identity, much of which is shaped by the artist and her family's diasporic migration from Taiwan to the United States. A search for belonging, folklore, family history, bio(mytho)graphical narratives and geopolitical musings are interwoven in her work, which primarily takes the form of sculpture, installation, drawing, and video. The artist’s recent projects are tributes and prayers to her kinship. Her niece Iris, a first-generation Taiwanese American, has inspired a body of work that imagines racial and cultural hybridity alongside various archetypes in nature and in myths. Animal presences become a kind of guardian and portal, giving form to the inner experience.
Paradise, 2023
The work Paradise borrows words from Octavia Butler’s Parable Series. For Pei-Hsuan Wang, the significance of Butler’s writing is linked with her migration journey leading to Belgium, particularly resonating with her concepts of continuation, resilience, adaptability, and shape-shifting. The artist reflects on her connection to her family's history, as well as to the future, encapsulated in the image of a child – a shared symbol of both past and future projections. The verse of Octavia Butler is inscribed in front of the District Hall by using a pressure cleaner, a method adopted from Taiwanese street protestors, unveiling words by erasing layers of dirt from the pavement, symbolically traversing through the layers of time.
Five Figs, 2023
Pei-Hsuan Wang’s work Five Figs is placed on the fencing of the football field in Harmonie Park. The banner depicts the artist's mother’s drawing of five figs which she grew in her garden. It is made on the reverse side of a music sheet, creating a watermark-like effect that subtly permeates the image. The drawing is accompanied by a proverb written in Chinese: “Even under harsh conditions, with genuine care, patience, and persistence, one's efforts can come to fruition.”
Pei-Hsuan Wang’s (1987, TW/BE) practice is rooted in ways of engaging with her identity, much of which is shaped by the artist and her family's diasporic migration from Taiwan to the United States. A search for belonging, folklore, family history, bio(mytho)graphical narratives and geopolitical musings are interwoven in her work, which primarily takes the form of sculpture, installation, drawing, and video. The artist’s recent projects are tributes and prayers to her kinship. Her niece Iris, a first-generation Taiwanese American, has inspired a body of work that imagines racial and cultural hybridity alongside various archetypes in nature and in myths. Animal presences become a kind of guardian and portal, giving form to the inner experience.
NL
Paradise, 2023
Het werk Paradise ontleent een citaat van Octavia Butler's Parable Series. Voor Pei-Hsuan Wang is de betekenis van Butlers schrijven verbonden met haar migratie naar België, die in het bijzonder resoneert met Butlers opvattingen over voortzetting, veerkracht, aanpassingsvermogen en gedaanteverwisseling. De kunstenaar reflecteert over haar connectie met de geschiedenis van haar familie, maar ook met haar toekomst, samengevat in het beeld van een kind - een gedeeld symbool van zowel verleden als toekomstige projecties. Het gedicht zal voor het Districtshuis Harmonie worden geschreven met behulp van een hogedrukreiniger, een methode die is overgenomen van Taiwanese activisten die hun woorden onthullen door lagen vuil van het trottoir te wissen, en zo symbolisch de lagen van de tijd doorkruisen.
Five Figs, 2023
Het werk Five Figs van Pei-Hsuan Wang is geplaatst op het hekwerk van het voetbalveld in Harmoniepark. Het spandoek toont een tekening van vijf vijgen, gemaakt door de moeder van de kunstenaar, die de vruchten in haar tuin kweekt. De tekening is gemaakt op de achterkant van een muziekpartituur, waardoor een het effect van een watermerk ontstaat dat subtiel in het beeld doorschemert. De tekening gaat vergezeld van een Chinees gezegde: “Zelfs onder moeilijke omstandigheden, met oprechte zorg, geduld en doorzettingsvermogen, kunnen ieders inspanningen tot bloei komen."
De praktijk van Pei-Hsuan Wang (1987, TW/BE) is geworteld in een bevraging van haar identiteit, die voor een groot deel is gevormd door de emigratie van de kunstenaar en haar familie van Taiwan naar de Verenigde Staten. Zoektochten naar geborgenheid, folklore, familiegeschiedenis, bio(mytho)grafische verhalen en geopolitieke overpeinzingen zitten verweven in haar werk, dat voornamelijk de vorm aanneemt van sculpturen, installaties, tekeningen en videowerk. Recente projecten van de kunstenaar zijn hommages en gebeden gericht aan haar familie. Haar nicht Iris, een Taiwanese Amerikaanse van de eerste generatie, heeft haar geïnspireerd tot een oeuvre waarin ze een raciale en culturele hybriditeit verbeeldt naast verschillende archetypes uit de natuur en mythen. Dierlijke aanwezigheden worden een soort bewakers en doorgeefluiken, die vorm geven aan de innerlijke ervaring.
Paradise, 2023
Het werk Paradise ontleent een citaat van Octavia Butler's Parable Series. Voor Pei-Hsuan Wang is de betekenis van Butlers schrijven verbonden met haar migratie naar België, die in het bijzonder resoneert met Butlers opvattingen over voortzetting, veerkracht, aanpassingsvermogen en gedaanteverwisseling. De kunstenaar reflecteert over haar connectie met de geschiedenis van haar familie, maar ook met haar toekomst, samengevat in het beeld van een kind - een gedeeld symbool van zowel verleden als toekomstige projecties. Het gedicht zal voor het Districtshuis Harmonie worden geschreven met behulp van een hogedrukreiniger, een methode die is overgenomen van Taiwanese activisten die hun woorden onthullen door lagen vuil van het trottoir te wissen, en zo symbolisch de lagen van de tijd doorkruisen.
Five Figs, 2023
Het werk Five Figs van Pei-Hsuan Wang is geplaatst op het hekwerk van het voetbalveld in Harmoniepark. Het spandoek toont een tekening van vijf vijgen, gemaakt door de moeder van de kunstenaar, die de vruchten in haar tuin kweekt. De tekening is gemaakt op de achterkant van een muziekpartituur, waardoor een het effect van een watermerk ontstaat dat subtiel in het beeld doorschemert. De tekening gaat vergezeld van een Chinees gezegde: “Zelfs onder moeilijke omstandigheden, met oprechte zorg, geduld en doorzettingsvermogen, kunnen ieders inspanningen tot bloei komen."
De praktijk van Pei-Hsuan Wang (1987, TW/BE) is geworteld in een bevraging van haar identiteit, die voor een groot deel is gevormd door de emigratie van de kunstenaar en haar familie van Taiwan naar de Verenigde Staten. Zoektochten naar geborgenheid, folklore, familiegeschiedenis, bio(mytho)grafische verhalen en geopolitieke overpeinzingen zitten verweven in haar werk, dat voornamelijk de vorm aanneemt van sculpturen, installaties, tekeningen en videowerk. Recente projecten van de kunstenaar zijn hommages en gebeden gericht aan haar familie. Haar nicht Iris, een Taiwanese Amerikaanse van de eerste generatie, heeft haar geïnspireerd tot een oeuvre waarin ze een raciale en culturele hybriditeit verbeeldt naast verschillende archetypes uit de natuur en mythen. Dierlijke aanwezigheden worden een soort bewakers en doorgeefluiken, die vorm geven aan de innerlijke ervaring.
Photos by Michiel De Cleene
Publiek Park 2023
Hussein Shikha
Untitled, 2022
![]()
Hussein Shikha
Untitled, 2022
EN
Untitled, 2022
Hussein Shikha’s video installation Untitled is an animated interpretation of a carpet design. Carpets can bear witness to very significant moments in history: cultural and artistic developments, the rise and fall of civilisations, and the subsequent emerging and merging of cultures in a non-linear way. They record vegetation and other lives that may or may not exist anymore while bearing and witnessing histories that almost always take place underneath Eurocentric discourses. In his work, Hussein Shikha weaves pixels into threads of past memories, integrating cultural signifiers that bridge the East and the West, as well as reflections on culturally specific philosophies and religious beliefs.
Hussein Shikha (1995, IQ/BE) is a multidisciplinary artist, designer, writer, and researcher based in Antwerp. He was born and raised in Iraq and moved to Antwerp in 2009 where he is currently based. His work includes experimental film, animation, textiles, and interactive installations. Hussein Shikha takes the manipulation and transformation of the southern Iraqi carpet – with all its philosophies – as a starting point to understand design and art from Eastern and non-Eastern perspectives. Through his research-based work, Hussein Shikha examines possible shifts towards more inclusive and less Eurocentric perceptions of visual arts.
Hussein Shikha’s contribution to Publiek Park is a result of a partnership between Publiek Park and De Singel.
Untitled, 2022
Hussein Shikha’s video installation Untitled is an animated interpretation of a carpet design. Carpets can bear witness to very significant moments in history: cultural and artistic developments, the rise and fall of civilisations, and the subsequent emerging and merging of cultures in a non-linear way. They record vegetation and other lives that may or may not exist anymore while bearing and witnessing histories that almost always take place underneath Eurocentric discourses. In his work, Hussein Shikha weaves pixels into threads of past memories, integrating cultural signifiers that bridge the East and the West, as well as reflections on culturally specific philosophies and religious beliefs.
Hussein Shikha (1995, IQ/BE) is a multidisciplinary artist, designer, writer, and researcher based in Antwerp. He was born and raised in Iraq and moved to Antwerp in 2009 where he is currently based. His work includes experimental film, animation, textiles, and interactive installations. Hussein Shikha takes the manipulation and transformation of the southern Iraqi carpet – with all its philosophies – as a starting point to understand design and art from Eastern and non-Eastern perspectives. Through his research-based work, Hussein Shikha examines possible shifts towards more inclusive and less Eurocentric perceptions of visual arts.
Hussein Shikha’s contribution to Publiek Park is a result of a partnership between Publiek Park and De Singel.
NL
Untitled, 2022
De video-installatie Untitled van Hussein Shikha is een geanimeerde interpretatie van een tapijt-ontwerp. Tapijten getuigen van significante momenten in de geschiedenis: culturele en artistieke ontwikkelingen, de opkomst en onder-gang van beschavingen en de daaropvolgende intrede en samensmelting van culturen op een niet-lineaire manier. Ze registreren vegetatie en andere levens die al dan niet (meer) bestaan, terwijl ze onderwerp en getuige zijn van geschiedenissen die meestal worden verteld vanuit eurocentrische discoursen. In dit werk verweeft de kunstenaar digitale pixels tot draden van herinneringen uit het verleden. Op deze manier integreert Shikha culturele betekenisdragers die een brug slaan tussen het Oosten en het Westen, evenals reflecties op cultureel specifieke filosofieën en religieuze overtuigingen.
Hussein Shikha (1995, IQ/BE) is een multidiscipli-nair kunstenaar, ontwerper, schrijver en onderzoeker. Hij is geboren en opgegroeid in Irak en verhuisde in 2009 naar Antwerpen, waar hij momenteel woont. Zijn werk omvat experimentele film, animatie, textiel en interactieve installaties. Hussein Shikha neemt de manipulatie en transformatie van het Zuid-Iraakse tapijt - met al zijn filosofieën - als uitgangspunt om design en kunst vanuit Oosterse en niet-Oosterse perspec-tieven te begrijpen. Door zijn op onderzoek gebaseerde werk verkent Hussein Shikha mogelijke verschuivingen naar een meer inclusieve en minder eurocentrische perceptie van beeldende kunst.
Hussein Shikha's bijdrage aan Publiek Park is het resultaat van een samenwerking tussen Publiek Park en De Singel.
Untitled, 2022
De video-installatie Untitled van Hussein Shikha is een geanimeerde interpretatie van een tapijt-ontwerp. Tapijten getuigen van significante momenten in de geschiedenis: culturele en artistieke ontwikkelingen, de opkomst en onder-gang van beschavingen en de daaropvolgende intrede en samensmelting van culturen op een niet-lineaire manier. Ze registreren vegetatie en andere levens die al dan niet (meer) bestaan, terwijl ze onderwerp en getuige zijn van geschiedenissen die meestal worden verteld vanuit eurocentrische discoursen. In dit werk verweeft de kunstenaar digitale pixels tot draden van herinneringen uit het verleden. Op deze manier integreert Shikha culturele betekenisdragers die een brug slaan tussen het Oosten en het Westen, evenals reflecties op cultureel specifieke filosofieën en religieuze overtuigingen.
Hussein Shikha (1995, IQ/BE) is een multidiscipli-nair kunstenaar, ontwerper, schrijver en onderzoeker. Hij is geboren en opgegroeid in Irak en verhuisde in 2009 naar Antwerpen, waar hij momenteel woont. Zijn werk omvat experimentele film, animatie, textiel en interactieve installaties. Hussein Shikha neemt de manipulatie en transformatie van het Zuid-Iraakse tapijt - met al zijn filosofieën - als uitgangspunt om design en kunst vanuit Oosterse en niet-Oosterse perspec-tieven te begrijpen. Door zijn op onderzoek gebaseerde werk verkent Hussein Shikha mogelijke verschuivingen naar een meer inclusieve en minder eurocentrische perceptie van beeldende kunst.
Hussein Shikha's bijdrage aan Publiek Park is het resultaat van een samenwerking tussen Publiek Park en De Singel.
Photo by Charley Croonen
Publiek Park 2023
Leander Schönweger
![]()
Leander Schönweger
Condition IX, 2023
EN
Condition IX, 2023
Leander Schönweger’s work Condition IX is created specifically for its location in the garden of the Provinciehuis. The object is a play on the architectural element of stairs and an exploration of psychological and physical conditions. Stairs, like hallways, are constructions that connect one space to another – areas of passage. By crafting stairs that don't lead anywhere, eliminating their intended purpose, the artist examines the sheer impact of this space on a person. On the other hand, upward-going stairs are symbolically linked to positive progress, so introducing a dead end also carries a touch of irony. The walls surrounding the structure of Condition IX resemble a cage, an element repeatedly appearing in the artistic practice of Leander Schönweger. The visitors are invited to enter the sculptural object, engaging firsthand with its impact on both their physical sensations and mental perceptions.
Leander Schönweger (1986, IT/BE) is an Italian artist based in Brussels and Vienna. Schönweger creates installations and objects, using materials and inspirations from daily life. Employing an in-situ approach, the artist constructs spaces within spaces, orchestrating a transformation of the viewer's encounter with a given environment. Characteristic of his work are the elements of tension, suspense, and unexpected revelation. These elements unfold through carefully designed labyrinths and pathways, containing subtle imprints that reverberate within the subconscious. Intrigued by the intricate dynamics between individuals and their surroundings, Schönweger explores the psychological responses that ensue, evoking a range of primal or naive reactions such as claustrophobia, anticipation, disillusionment, and an array of vivid sensations reminiscent of childhood.
Condition IX, 2023
Leander Schönweger’s work Condition IX is created specifically for its location in the garden of the Provinciehuis. The object is a play on the architectural element of stairs and an exploration of psychological and physical conditions. Stairs, like hallways, are constructions that connect one space to another – areas of passage. By crafting stairs that don't lead anywhere, eliminating their intended purpose, the artist examines the sheer impact of this space on a person. On the other hand, upward-going stairs are symbolically linked to positive progress, so introducing a dead end also carries a touch of irony. The walls surrounding the structure of Condition IX resemble a cage, an element repeatedly appearing in the artistic practice of Leander Schönweger. The visitors are invited to enter the sculptural object, engaging firsthand with its impact on both their physical sensations and mental perceptions.
Leander Schönweger (1986, IT/BE) is an Italian artist based in Brussels and Vienna. Schönweger creates installations and objects, using materials and inspirations from daily life. Employing an in-situ approach, the artist constructs spaces within spaces, orchestrating a transformation of the viewer's encounter with a given environment. Characteristic of his work are the elements of tension, suspense, and unexpected revelation. These elements unfold through carefully designed labyrinths and pathways, containing subtle imprints that reverberate within the subconscious. Intrigued by the intricate dynamics between individuals and their surroundings, Schönweger explores the psychological responses that ensue, evoking a range of primal or naive reactions such as claustrophobia, anticipation, disillusionment, and an array of vivid sensations reminiscent of childhood.
NL
Condition IX, 2023
Het werk van Leander Schönweger, Condition IX, is speciaal gemaakt voor de locatie in de tuin van het Provinciehuis. Het object is een bespeling van het architectonische element van de trap en een verkenning van psychologische en fysieke condities. Trappen zijn, net als gangen, constructies die de ene ruimte met de andere verbinden, het zijn overgangsruimtes. Door trappen te maken die nergens naartoe leiden, waardoor hun beoogde bestemming verdwijnt, onderzoekt de kunstenaar de pure impact van deze ruimte op een persoon. Aan de andere kant zijn trappen (die omhoog gaan) symbolisch verbonden met positieve vooruitgang, waardoor de introductie van een doodlopende weg ook een vleugje ironie met zich meebrengt. De muren rond de structuur van Condition IX lijken op een kooi, een element dat regelmatig voorkomt in de artistieke praktijk van Schönweger. De bezoekers worden uitgenodigd om het sculpturale object te betreden en zo uit eerste hand te ervaren welke invloed dit heeft op zowel hun fysieke gewaarwordingen als hun mentale percepties.
Leander Schönweger (1986, IT/BE) is een Italiaanse kunstenaar die woont en werkt in Brussel en Wenen. Schönweger maakt installaties en objecten met behulp van materialen en inspiratie uit het dagelijks leven. Door gebruik te maken van een in situ benadering construeert de kunstenaar ruimtes binnen ruimtes, waarbij hij een transformatie teweeg brengt in de ontmoeting van de toeschouwer met een gegeven omgeving. Kenmerkend voor zijn werk zijn elementen van onzekerheid, spanning en onverwachte onthullingen. Deze elementen ontvouwen zich door zorgvuldig ontworpen labyrinten en paden, die subtiele afdrukken bevatten die nagalmen in het onderbewustzijn. Geïntrigeerd door de ingewikkelde dynamiek tussen individuen en hun omgeving, onderzoekt Schönweger de psychologische reacties die hieruit voortvloeien. Hij roept een reeks oer- of naïeve reacties op zoals claustrofobie, anticipatie, desillusie en een hele reeks levendige gewaarwordingen die doen denken aan de kindertijd.
Condition IX, 2023
Het werk van Leander Schönweger, Condition IX, is speciaal gemaakt voor de locatie in de tuin van het Provinciehuis. Het object is een bespeling van het architectonische element van de trap en een verkenning van psychologische en fysieke condities. Trappen zijn, net als gangen, constructies die de ene ruimte met de andere verbinden, het zijn overgangsruimtes. Door trappen te maken die nergens naartoe leiden, waardoor hun beoogde bestemming verdwijnt, onderzoekt de kunstenaar de pure impact van deze ruimte op een persoon. Aan de andere kant zijn trappen (die omhoog gaan) symbolisch verbonden met positieve vooruitgang, waardoor de introductie van een doodlopende weg ook een vleugje ironie met zich meebrengt. De muren rond de structuur van Condition IX lijken op een kooi, een element dat regelmatig voorkomt in de artistieke praktijk van Schönweger. De bezoekers worden uitgenodigd om het sculpturale object te betreden en zo uit eerste hand te ervaren welke invloed dit heeft op zowel hun fysieke gewaarwordingen als hun mentale percepties.
Leander Schönweger (1986, IT/BE) is een Italiaanse kunstenaar die woont en werkt in Brussel en Wenen. Schönweger maakt installaties en objecten met behulp van materialen en inspiratie uit het dagelijks leven. Door gebruik te maken van een in situ benadering construeert de kunstenaar ruimtes binnen ruimtes, waarbij hij een transformatie teweeg brengt in de ontmoeting van de toeschouwer met een gegeven omgeving. Kenmerkend voor zijn werk zijn elementen van onzekerheid, spanning en onverwachte onthullingen. Deze elementen ontvouwen zich door zorgvuldig ontworpen labyrinten en paden, die subtiele afdrukken bevatten die nagalmen in het onderbewustzijn. Geïntrigeerd door de ingewikkelde dynamiek tussen individuen en hun omgeving, onderzoekt Schönweger de psychologische reacties die hieruit voortvloeien. Hij roept een reeks oer- of naïeve reacties op zoals claustrofobie, anticipatie, desillusie en een hele reeks levendige gewaarwordingen die doen denken aan de kindertijd.
Photos by Michiel De Cleene
Publiek Park 2023
Paola Siri Renard
![]()
Paola Siri Renard
garderobe, 2023
EN
(dazzling) garderobe, 2023
Paola Siri Renard’s work (dazzling) garderobe enters into a dialogue with the Monument to Peter Benoit, located at Harmonie Park, which was designed by the Belgian architect Henry Van De Velde. In response to Van De Velde’s artistic legacy, the artist appropriates various elements of his Art Nouveau designs. Drawing from the mythical wings of Lucifer and from the water element present in the monument, she incorporates migration and adaptation narratives into hybrid shapes of unidentified insects. This sculpture becomes a tangible process of transitional states, being neither human, nor animal or vegetal, merging natural and manufactured objects of defence.
Paola Siri Renard (1993, FR/BE) is an artist living and working in Paris and Brussels. Her sculptural work often refers to art history, architecture and natural processes, like sloughing or fossilisation. The artist isolates sculptural ornaments, which are then rescaled and segmented, and reassembled into new compositions. Stripped from the original context, the elements gain an anachronistic quality, carrying aesthetic codes from varying time periods. Metallic structures like mechanical bones support the ornamental elements. Renard’s visual language evokes metamorphosis, bodies disintegrating and morphing into new constellations. Her sculptures unveil and distort formal grids and political structures, subtly influencing spatial arrangements and dynamics of social interactions. Through her physical reappropriation of prevailing architectural forms, Renard's work raises questions about the treatment of heritage, its dissemination, and the exclusionary underpinnings that marginalise specific identities.
(dazzling) garderobe, 2023
Paola Siri Renard’s work (dazzling) garderobe enters into a dialogue with the Monument to Peter Benoit, located at Harmonie Park, which was designed by the Belgian architect Henry Van De Velde. In response to Van De Velde’s artistic legacy, the artist appropriates various elements of his Art Nouveau designs. Drawing from the mythical wings of Lucifer and from the water element present in the monument, she incorporates migration and adaptation narratives into hybrid shapes of unidentified insects. This sculpture becomes a tangible process of transitional states, being neither human, nor animal or vegetal, merging natural and manufactured objects of defence.
Paola Siri Renard (1993, FR/BE) is an artist living and working in Paris and Brussels. Her sculptural work often refers to art history, architecture and natural processes, like sloughing or fossilisation. The artist isolates sculptural ornaments, which are then rescaled and segmented, and reassembled into new compositions. Stripped from the original context, the elements gain an anachronistic quality, carrying aesthetic codes from varying time periods. Metallic structures like mechanical bones support the ornamental elements. Renard’s visual language evokes metamorphosis, bodies disintegrating and morphing into new constellations. Her sculptures unveil and distort formal grids and political structures, subtly influencing spatial arrangements and dynamics of social interactions. Through her physical reappropriation of prevailing architectural forms, Renard's work raises questions about the treatment of heritage, its dissemination, and the exclusionary underpinnings that marginalise specific identities.
NL
(dazzling) garderobe, 2023
Het werk garderobe van Paola Siri Renard gaat in dialoog met het Monument voor Peter Benoit, gelegen in het Harmoniepark, ontworpen door de Belgische architect Henry Van De Velde. Als antwoord op het artistieke nalatenschap van Van De Velde eigent de kunstenaar zich verschillende elementen van zijn Art Nouveau-ontwerpen toe. Uitgaande van de mythische vleugels van Lucifer en de waterpartij van het monument, verwerkt ze hybride vormen van ongeïdentificeerde insecten in haar werk. De sculptuur wordt een tastbare representatie van transitiefases, die noch menselijk, noch dierlijk of plantaardig zijn. Op harmonieuze wijze versmelten natuurlijke en vervaardigde defensieve armaturen en ontstaat er een delicaat evenwicht tussen fluïde en solide vormen.
Paola Siri Renard (1993, FR/BE) is een kunstenaar die woont en werkt in Parijs en Brussel. Haar sculpturale werk verwijst vaak naar de kunstgeschiedenis, architectuur en natuurlijke processen, zoals vervelling of fossielen. De kunstenaar isoleert sculpturale ornamenten, die vervolgens worden verschaald en gesegmenteerd, en opnieuw in elkaar worden gezet tot nieuwe composities. Ontdaan van de oorspronkelijke context krijgen de elementen een anachronistische kwaliteit, met esthetische codes uit verschillende tijdsperioden. Metalen structuren zoals mechanische botten ondersteunen de decoratieve elementen. De beeldtaal van Renard roept metamorfose op, waarbij lichamen uiteenvallen en veranderen in nieuwe constellaties. Haar sculpturen onthullen en vervormen formele rasters en politieke structuren, waardoor ze op subtiele wijze de ruimtelijke arrangementen en de dynamiek van sociale interacties beïnvloeden. Door een fysieke herovering van heersende architecturale vormen roept Renards werk vragen op over de behandeling van erfgoed, de verspreiding ervan en de uitsluitende onderbouwing die specifieke identiteiten marginaliseert.
(dazzling) garderobe, 2023
Het werk garderobe van Paola Siri Renard gaat in dialoog met het Monument voor Peter Benoit, gelegen in het Harmoniepark, ontworpen door de Belgische architect Henry Van De Velde. Als antwoord op het artistieke nalatenschap van Van De Velde eigent de kunstenaar zich verschillende elementen van zijn Art Nouveau-ontwerpen toe. Uitgaande van de mythische vleugels van Lucifer en de waterpartij van het monument, verwerkt ze hybride vormen van ongeïdentificeerde insecten in haar werk. De sculptuur wordt een tastbare representatie van transitiefases, die noch menselijk, noch dierlijk of plantaardig zijn. Op harmonieuze wijze versmelten natuurlijke en vervaardigde defensieve armaturen en ontstaat er een delicaat evenwicht tussen fluïde en solide vormen.
Paola Siri Renard (1993, FR/BE) is een kunstenaar die woont en werkt in Parijs en Brussel. Haar sculpturale werk verwijst vaak naar de kunstgeschiedenis, architectuur en natuurlijke processen, zoals vervelling of fossielen. De kunstenaar isoleert sculpturale ornamenten, die vervolgens worden verschaald en gesegmenteerd, en opnieuw in elkaar worden gezet tot nieuwe composities. Ontdaan van de oorspronkelijke context krijgen de elementen een anachronistische kwaliteit, met esthetische codes uit verschillende tijdsperioden. Metalen structuren zoals mechanische botten ondersteunen de decoratieve elementen. De beeldtaal van Renard roept metamorfose op, waarbij lichamen uiteenvallen en veranderen in nieuwe constellaties. Haar sculpturen onthullen en vervormen formele rasters en politieke structuren, waardoor ze op subtiele wijze de ruimtelijke arrangementen en de dynamiek van sociale interacties beïnvloeden. Door een fysieke herovering van heersende architecturale vormen roept Renards werk vragen op over de behandeling van erfgoed, de verspreiding ervan en de uitsluitende onderbouwing die specifieke identiteiten marginaliseert.
Photos by Charley Croonen & Michiel De Cleene
