Publiek Park 2021
Polina Kanis
Toothless Resistance. The Room, 2021
EN
For Publiek Park, Polina Kanis presented a new film in the remaining casemates of the original military citadel, a location that currently is used as a storage space for the green services. The film called The Room is the first chapter of the project Toothless Resistance that is based upon the urgency to equip ourselves with new tools - new ways of relating to the planet - as we are faced with an inevitability of an “earth-without-us”. The Room follows the mechanical eye of the camera lens that hovers in a barren room, that is a reconstruction of the room where the Russian geographer and philosopher Pyotr Kropotkin lived from 1886 to 1917. In this very room, Kropotkin wrote his monograph Mutual Aid: A Factor of Evolution in which he claimed that cooperation and not competition is the key factor of evolution. Natural sounds that were recorded in the Citadel Park emerge in the background, while the off-camera voice describes a landscape.
Polina Kanis (°1985, RU) mainly produces films and video installations. Her work investigates, among other things, the 'suspended moment' and exposes the dialectic relationship between action and non-action, thus dissolving the boundary between human and non-human spheres. The artist tends to shift accepted temporalities in order to decentralise the 'normative' human time perspective. She considers the rewriting and re-experiencing of our environment crucial for developing an alternative view of the planet. Her choreographed situations make use of temporal symbolics and vanished nostalgia whilst critically questioning the mechanisms that construct these sensibilities in a timeless and universal framework. Her social staging reinvents rituals while investigating power dynamics of the individual in formed groups. In her approach, she exposes broken structures by using routine, rhythm and repetition.
For Publiek Park, Polina Kanis presented a new film in the remaining casemates of the original military citadel, a location that currently is used as a storage space for the green services. The film called The Room is the first chapter of the project Toothless Resistance that is based upon the urgency to equip ourselves with new tools - new ways of relating to the planet - as we are faced with an inevitability of an “earth-without-us”. The Room follows the mechanical eye of the camera lens that hovers in a barren room, that is a reconstruction of the room where the Russian geographer and philosopher Pyotr Kropotkin lived from 1886 to 1917. In this very room, Kropotkin wrote his monograph Mutual Aid: A Factor of Evolution in which he claimed that cooperation and not competition is the key factor of evolution. Natural sounds that were recorded in the Citadel Park emerge in the background, while the off-camera voice describes a landscape.
Polina Kanis (°1985, RU) mainly produces films and video installations. Her work investigates, among other things, the 'suspended moment' and exposes the dialectic relationship between action and non-action, thus dissolving the boundary between human and non-human spheres. The artist tends to shift accepted temporalities in order to decentralise the 'normative' human time perspective. She considers the rewriting and re-experiencing of our environment crucial for developing an alternative view of the planet. Her choreographed situations make use of temporal symbolics and vanished nostalgia whilst critically questioning the mechanisms that construct these sensibilities in a timeless and universal framework. Her social staging reinvents rituals while investigating power dynamics of the individual in formed groups. In her approach, she exposes broken structures by using routine, rhythm and repetition.
NL
Voor Publiek Park presenteerde Polina Kanis een nieuwe film in de overgebleven kazematten van de oorspronkelijke militaire citadel, een locatie die momenteel wordt gebruikt als opslagruimte voor de groendiensten. De film The Room is het eerste hoofdstuk van het project Toothless Resistance dat gebaseerd is op de urgentie om onszelf uit te rusten met nieuwe instrumenten - nieuwe manieren om met de planeet om te gaan - nu we geconfronteerd worden met de onvermijdelijkheid van een "aarde-zonder-ons". The Room volgt het mechanische oog van de cameralens die zweeft in een kale kamer, die een reconstructie is van de kamer waar de Russische geograaf en filosoof Pjotr Kropotkin leefde van 1886 tot 1917. In deze kamer schreef Kropotkin zijn monografie Mutual Aid: A Factor of Evolution waarin hij beweerde dat samenwerking en niet competitie de belangrijkste factor van evolutie is. Op de achtergrond weerklinken natuurlijke geluiden die werden opgenomen in het Citadelpark, terwijl de stem buiten beeld een landschap beschrijft.
Polina Kanis (°1985, RU) maakt voornamelijk films en video-installaties. Haar werk onderzoekt onder andere het 'hangende moment' en legt de dialectische relatie tussen actie en niet-actie bloot, waardoor de grens tussen menselijke en niet-menselijke sferen wordt opgeheven. De kunstenaar heeft de neiging om geaccepteerde tijdperken te verschuiven om het 'normatieve' menselijke tijdsperspectief te decentraliseren. Ze beschouwt het herschrijven en herbeleven van onze omgeving als cruciaal voor het ontwikkelen van een alternatieve kijk op de planeet. Haar gechoreografeerde situaties maken gebruik van tijdsymboliek en verdwenen nostalgie, terwijl ze de mechanismen die deze gevoeligheden construeren in een tijdloos en universeel kader kritisch bevraagt. Haar sociale ensceneringen vinden rituelen opnieuw uit en onderzoeken de machtsdynamiek van het individu in gevormde groepen. In haar benadering legt ze gebroken structuren bloot door gebruik te maken van routine, ritme en herhaling.
Voor Publiek Park presenteerde Polina Kanis een nieuwe film in de overgebleven kazematten van de oorspronkelijke militaire citadel, een locatie die momenteel wordt gebruikt als opslagruimte voor de groendiensten. De film The Room is het eerste hoofdstuk van het project Toothless Resistance dat gebaseerd is op de urgentie om onszelf uit te rusten met nieuwe instrumenten - nieuwe manieren om met de planeet om te gaan - nu we geconfronteerd worden met de onvermijdelijkheid van een "aarde-zonder-ons". The Room volgt het mechanische oog van de cameralens die zweeft in een kale kamer, die een reconstructie is van de kamer waar de Russische geograaf en filosoof Pjotr Kropotkin leefde van 1886 tot 1917. In deze kamer schreef Kropotkin zijn monografie Mutual Aid: A Factor of Evolution waarin hij beweerde dat samenwerking en niet competitie de belangrijkste factor van evolutie is. Op de achtergrond weerklinken natuurlijke geluiden die werden opgenomen in het Citadelpark, terwijl de stem buiten beeld een landschap beschrijft.
Polina Kanis (°1985, RU) maakt voornamelijk films en video-installaties. Haar werk onderzoekt onder andere het 'hangende moment' en legt de dialectische relatie tussen actie en niet-actie bloot, waardoor de grens tussen menselijke en niet-menselijke sferen wordt opgeheven. De kunstenaar heeft de neiging om geaccepteerde tijdperken te verschuiven om het 'normatieve' menselijke tijdsperspectief te decentraliseren. Ze beschouwt het herschrijven en herbeleven van onze omgeving als cruciaal voor het ontwikkelen van een alternatieve kijk op de planeet. Haar gechoreografeerde situaties maken gebruik van tijdsymboliek en verdwenen nostalgie, terwijl ze de mechanismen die deze gevoeligheden construeren in een tijdloos en universeel kader kritisch bevraagt. Haar sociale ensceneringen vinden rituelen opnieuw uit en onderzoeken de machtsdynamiek van het individu in gevormde groepen. In haar benadering legt ze gebroken structuren bloot door gebruik te maken van routine, ritme en herhaling.
Photos by Michiel De Cleene
