Publiek Park 2021
mountaincutters
mountaincutters
proto situation, 2021
EN
For the first edition of Publiek Park, mountaincutters created a site-specific installation in the open-air theatre that interacted with the height differences of the stairs within this theatrical space. The sculptures resonated with the bodily dimensions of the absent spectators and the story of the lost Prometheus sculpture.
The hybrid duo-practice of mountaincutters (°1990, FR) consists mainly of site-specific sculptures which radically reconfigure the space wherein they are exhibited. Through poetic texts and analogue photographs, the duo finds historical and/or material leads that form the basis of their sculptural installations. These constellations of glass, ceramic, copper and metal objects relate to one another in a constant flux, forming a closed circuit between the different entities. The in-situ works balance on the threshold of inactive and dynamic, of present and invisible, of rough and refined. Like an echo of this confused identity, the installation replies with an aesthetic uncertainty, favouring transitory situations and unfinished forms for seemingly fortuitous compositions. mountaincutters unifies phenomena that are considered to be incompatible into one coherent volume, therefore pushing the boundaries of the sculptural into conflict.
For the first edition of Publiek Park, mountaincutters created a site-specific installation in the open-air theatre that interacted with the height differences of the stairs within this theatrical space. The sculptures resonated with the bodily dimensions of the absent spectators and the story of the lost Prometheus sculpture.
The hybrid duo-practice of mountaincutters (°1990, FR) consists mainly of site-specific sculptures which radically reconfigure the space wherein they are exhibited. Through poetic texts and analogue photographs, the duo finds historical and/or material leads that form the basis of their sculptural installations. These constellations of glass, ceramic, copper and metal objects relate to one another in a constant flux, forming a closed circuit between the different entities. The in-situ works balance on the threshold of inactive and dynamic, of present and invisible, of rough and refined. Like an echo of this confused identity, the installation replies with an aesthetic uncertainty, favouring transitory situations and unfinished forms for seemingly fortuitous compositions. mountaincutters unifies phenomena that are considered to be incompatible into one coherent volume, therefore pushing the boundaries of the sculptural into conflict.
NL
Voor de eerste editie van Publiek Park creëerden bergsnijders een site-specifieke installatie in het openluchttheater die een interactie aanging met de hoogteverschillen van de trappen binnen deze theatrale ruimte. De sculpturen resoneerden met de lichamelijke dimensies van de afwezige toeschouwers en het verhaal van de verloren Prometheus sculptuur.
De hybride duo-praktijk van mountaincutters (°1990, FR) bestaat voornamelijk uit site-specifieke sculpturen die de ruimte waarin ze worden tentoongesteld radicaal herconfigureren. Via poëtische teksten en analoge foto's vindt het duo historische en/of materiële aanknopingspunten die de basis vormen van hun sculpturale installaties. Deze constellaties van glazen, keramische, koperen en metalen objecten verhouden zich tot elkaar in een constante flux en vormen een gesloten circuit tussen de verschillende entiteiten. De in-situ werken balanceren op de drempel van inactief en dynamisch, van aanwezig en onzichtbaar, van ruw en verfijnd. Als een echo van deze verwarde identiteit antwoordt de installatie met een esthetische onzekerheid, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan vergankelijke situaties en onafgewerkte vormen voor schijnbaar toevallige composities. mountaincutters verenigt fenomenen die als onverenigbaar worden beschouwd in een coherent volume, waardoor de grenzen van het sculpturale in conflict worden gebracht.
Voor de eerste editie van Publiek Park creëerden bergsnijders een site-specifieke installatie in het openluchttheater die een interactie aanging met de hoogteverschillen van de trappen binnen deze theatrale ruimte. De sculpturen resoneerden met de lichamelijke dimensies van de afwezige toeschouwers en het verhaal van de verloren Prometheus sculptuur.
De hybride duo-praktijk van mountaincutters (°1990, FR) bestaat voornamelijk uit site-specifieke sculpturen die de ruimte waarin ze worden tentoongesteld radicaal herconfigureren. Via poëtische teksten en analoge foto's vindt het duo historische en/of materiële aanknopingspunten die de basis vormen van hun sculpturale installaties. Deze constellaties van glazen, keramische, koperen en metalen objecten verhouden zich tot elkaar in een constante flux en vormen een gesloten circuit tussen de verschillende entiteiten. De in-situ werken balanceren op de drempel van inactief en dynamisch, van aanwezig en onzichtbaar, van ruw en verfijnd. Als een echo van deze verwarde identiteit antwoordt de installatie met een esthetische onzekerheid, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan vergankelijke situaties en onafgewerkte vormen voor schijnbaar toevallige composities. mountaincutters verenigt fenomenen die als onverenigbaar worden beschouwd in een coherent volume, waardoor de grenzen van het sculpturale in conflict worden gebracht.
Photos by Michiel De Cleene
